De eerste wandeletappe van de 750 kilometer lange Alpe-Adria-Trail is echt keizerlijk. Met de Großglockner, Pasterze, ruige waterpartijen en perfecte service onderweg beleef je geheid prachtige outdoor avonturen.
In de voetsporen van de keizer, maar dan zonder het keizerlijke weer waar we op hoopten. De Kaiser-Franz-Josefs-Höhe op 2.369 meter is gehuld in dikke mist, wanneer we uit de wandeltaxi van het nationale park springen. Dankzij onze ontspannen heenreis gisteren, met de trein naar bergbeklimmersdorp Mallnitz en met de station-shuttle naar het hotel 'Nationalpark Lodge' in Heiligenblut, beginnen we vandaag uitgerust en zonder 'jetlag' aan onze eerste wandeletappe. Chauffeur Christian kijkt snel even onderzoekend naar de lucht: "Jullie kunnen het best eerst de tentoonstelling bekijken en daarna op pad gaan. Ik weet zeker dat de mist wegtrekt.” Er zijn wel vier etages met in totaal 1.500 m² tentoonstellingsoppervlak over 'Zijne Majesteit' waar hierboven alles om draait: de Großglockner, de hoogste berg van Oostenrijk.
Er is meer dan genoeg te zien: meer dan 6.000 jaar oude dennenbomen, de zogenaamde 'gletsjerboom', informatie over de eerste tocht over de Großglockner Hochalpenstraße en natuurlijk over de Pasterze, de grootste gletsjer van Oostenrijk en de oostelijke Alpen. We willen onszelf van zijn grootsheid overtuigen en gaan naar de start van ons eigenlijke avontuur: de eerste etappe van de Alpe-Adria-Trail. Dit (langeafstand) wandelpad loopt van de voet van de Großglockner tot Muggia aan de Adriatische Zee. De route is verdeeld in 43 etappes, is ongeveer 750 kilometer lang, waarbij je dwars door Oostenrijk, Italië en Slovenië wandelt. Vandaag hebben we de eerste 13 kilometer voor de boeg. Via steile haarspeldbochten wandelen we over de 'Gletscherweg Pasterze' omhoog.
En meteen zitten we midden in de geschiedenis van het jaar 1856. Toen reisde keizer Franz Josef met zijn Sisi naar Heiligenblut. De toen 26-jarige monarch wilde de Pasterze zien en wandelde met zijn gevolg de hele weg omhoog, tot aan de huidige 'keizersteen', waar een monument voor hem opgericht is.
Zijn echtgenote stelde zich tevreden met een uitstapje tot aan de Elisabethruhe, bijna 300 meter lager. Zoals de wandelaars op verschillende informatieborden kunnen zien, was de Pasterze vroeger veel langer. Maar sinds het hoogtepunt van de laatste kleine ijstijd heeft de gletsjer zich steeds verder teruggetrokken. Door de klimaatverandering wordt de Pasterze per jaar tien meter korter, een dramatische ontwikkeling.
In gedachten verzonken wandelen we door naar de Sandersee, dwars door een gebied dat nog maar een paar decennia geleden onder een dikke laag ijs verborgen lag. We volgen voortdurend het water, tot het donderend in de smalle Möllschlucht verdwijnt en wij toch maar liever de route over de daarboven hangende hangbrug kiezen. Wat een schitterend natuurschouwspel.
Helder groen, een schitterend decor van rotsen; de wereld tussen de drieduizenders is echt indrukwekkend. Of de top van de Großglockner nu wel of niet in de mist verborgen is, maakt eigenlijk niet uit. Het landschap, de natuur en cultuur zijn langs de trail ontzettend afwisselend. Na de Margeritzensee slingert de route omlaag naar de almen van Heiligenblut. Na de Trogalm, de indrukwekkende Leiter-waterval en de Briccius-kapel, moet je beslist een pauze inlassen op de Sattelalm. Hier geniet je van regionale gerechten. Zo zijn de zelfgemaakte yoghurtspecialiteiten van de biologische boer echt een aanrader!
De hoge rotsen liggen al lang achter ons, wanneer we de bekende bedevaartskerk van Heiligenblut in het oog krijgen. Via de Haritzersteig, de oude Glocknerstraße en langs de machtige Gößnitz-waterval loopt de route direct naar het centrum van het dorp. De Großglockner Hochalpenstraße heeft trouwens een lange geschiedenis: al 3.500 jaar geleden waagden mensen de oversteek over de 2.504 meter hoge Hochtor. De overgang van gevaarlijk bergpad tot populairste pasweg van Oostenrijk voltrok zich in 1935, toen de nieuwe weg feestelijk geopend werd. Het is aan de vasthoudendheid van de toenmalige hoofdbestuurder van de deelstaat SalzburgerLand, Franz Rehrl, en aan de planning van bouwkundig ingenieur Franz Wallack te danken dat het project ook echt uitgevoerd werd. De 48 kilometer lange route met 36 bochten werd verbeterd en uitgebreid. Parkeerplaatsen, restaurants en hotels, moderne tentoonstellingen en avontuurlijke routes trekken tegenwoordig gemiddeld zo’n 900.000 bezoekers per jaar.
Wanneer we er 13 kilometer op hebben zitten, komen we aan bij de Nationalpark Lodge van de familie Pichler. Een perfecte plek om te ontspannen met wellness, sauna en heerlijke gerechten. Zowel in de spa, met de geur van wilde kruiden en een panoramisch uitzicht, als bij de open haard in de Pionierbar kun je de avonturen van overdag heerlijk overdenken en nieuwe wandelplannen smeden. Want het motto van het 4-sterren hotel is niet voor niets 'into the wild'.
Wandeltijd:
5,5 uur
Lengte:
13,1 kilometer
Klimmen:
173 meter
Dalen:
1.267 meter
Foto's en tekst:
